Cześć! Nazywam się Magda Chowaniec i jestem kocią behawiorystką oraz catsitterką.
Jest mi ogromnie miło, że tu jesteś. Zapraszam Cię do mojego świata pełnego kociologii.
Jestem kociarą w zasadzie od zawsze. Kocham wszystkie zwierzęta, ale to właśnie koty skradły moje serce. Od małego poznawałam ich świat, ucząc się od nich empatii i budowania relacji opartej na zrozumieniu i szacunku. Szybko stały się dla mnie najlepszymi przyjaciółmi. Już wtedy wiedziałam, że koty będą częścią mojego życia, ale nie sądziłam, że aż tak je zmienią. Na lepsze oczywiście.
Moje koty
Na adopcje Boncia i Leosia zdecydowałam się, gdy tylko zamieszkałam razem z moim chłopakiem. Wkrótce później zaczęłam prowadzić również dom tymczasowy. Wtedy moje serce skradła Magisterka, która miała być u nas tylko na chwilę, a w końcu została na zawsze. Teraz mam w sumie trzy koty i kocham je najbardziej na świecie.
Jak zostałam kocią behawiorystką?
Długo nie wiedziałam co chcę robić w swoim życiu. Ukończyłam studia na kierunku Zdrowie Publiczne, ale nie dały mi one satysfakcji. Po drodze zostałam również kosmetyczką. Wtedy też zaczęły się różne problemy z moimi kotami. Były momenty sikania poza kuwetą oraz oddawanie kału pod prysznicem. Leon bał się obcych ludzi, a jadł tak, jakby nigdy jedzenia nie widział. Chciałam jak najwięcej dowiedzieć się o tym, skąd biorą się u nich takie zachowania. Zaczęłam kupować mnóstwo książek, czytać artykuły i badania naukowe, które chłonęłam jak gąbka. Nauka o kotach sprawiała mi ogromną przyjemność i wtedy w mojej głowie powstał pomysł, aby zostać kocią behawiorystką.
Pierwsze kursy i szkolenia na których byłam, jeszcze bardziej przekonały mnie, że to jest właśnie to, co chciałabym robić. W roku 2020 zostałam certyfikowaną catsitterką i zaczęłam opiekować się kotami podczas wyjazdu ich opiekunów. Później zaczęły się moje studia podyplomowe z kociej behawiorystyki na WSE w Krakowie, na które czekałam z wielką ekscytacją. Skończyły się studia, a ja uzyskałam dyplom kociej behawiorystki. Wciąż czuję niedosyt, dlatego z pewnością to nie jest koniec mojej nauki.
